Kot jawajski to długowłosa odmiana kota orientalnego, którą wyhodowano w toku krzyżówek kotów balijskich z krótkowłosymi kotami orientalnymi. Nazwę nadano im na cześć wyspy znajdującej się obok Bali, tuż po uznaniu kota balijskiego. Rasa budziła jednak dość spore kontrowersje. Powszechnie uznaje się, że koty syjamskie, balijskie i orientalne mają praktycznie identyczną budowę ciała i różnią się między sobą długością włosa i umaszczeniem. Różne organizacje felinologiczne
przyjmowały jednak różne kryteria podziału ras. Dla przykładu koty balijskie uznawane są za długowłosą odmianę kota syjamskiego, przez co niejako automatycznie uznano, że kolory umaszczenia balijczyków ograniczają się do tych, jakie może mieć syjam. Jednak CFA w 2008 roku wycofała się z istniejącego podziału i włączyła kota jawajskiego do kotów balijskich, zwiększając gamę umaszczeń balijczyków. FIFe z kolei uznała kota jawajskiego za rasę w 1998 roku, a w 2004 roku przemianowała go na kota orientalnego długowłosego.
Jawajczyki to koty średniej wielkości, osiągające wagę od 2,5 do 5 kilogramów. Sprawiają wrażenie pełnych gracji, sprężystych, smukłych i eleganckich w ruchu. Ich głowa powinna być średniej wielkości, długa i klinowata z płaskim czołem. Charakterystyczny nos powinien być prosty i długi, bez przełomu. Oczy jawajczyków są lekko skośne, w kształcie migdałów i zielone, a uszy duże, szerokie u podstawy i spiczasto zakończone. Ich ogon powinien być długi i cienki. Szata u tej rasy jest jedwabista i delikatna, bez podszerstka i mniej gęsta niż u innych ras półdługowłosych. Powinna być krótka na kończynach i głowie, dłuższa na bokach tułowia i brzuchu, a na ogonie powinna tworzyć pióro. Dopuszczalne umaszczenia to hebanowe, brązowe, 
niebieskie, liliowe, cynamonowe, płowe, rude, kremowe, szylkretowe. Dopuszczalne są tęż umaszczenia tabby i srebrzysta tabby, w tych wypadkach obowiązkowa jest jednak charakterystyczna litera „M” na czole.
Podobnie jak koty orientalne, krótkowłose, jawajczyk jest dość żywy, ruchliwy i ma duży temperament. Są przy tym wesołe, chętne do zabawy i wymagają dość dużo ruchu i zajęcia. Mocno przywiązują się do właściciela i bardzo źle znoszą samotność. Najbezpieczniej czują się otoczone rodziną. Bardzo łatwo nawiązuje kontakt z innymi ludźmi, gdyż jest dość wścibski i ciekawski, bywa też dość głośny. Koty jawajskie są przy tym bardzo miziaste. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, najlepiej jednak gdy jego towarzysze są spokojniejsi od niego. Jest to rasa bardzo inteligentna – chętnie uczą się sztuczek o ile sprawiają im one przyjemność. Łatwo też nauczyć jawajczyka chodzić na smyczy. Źle znoszą jednak niedelikatne traktowanie, dlatego nie nadają się dla małych dzieci. Ich pielęgnacja nie jest zbyt wymagająca – jedwabista szata praktycznie się nie kołtuni i łatwo ją wyczesać. Warto jednak zwracać uwagę na stan ich uszu i w razie potrzeby przemywać je odpowiednimi środkami. Podobnie jak inne rasy z grupy kotów orientalnych koty jawajskie narażone są na wadę genetyczną: postępujące zwyrodnienie siatkówki PRA, a chore koty nie powinny być dopuszczane do rozrodu.
Opracowano na podstawie wikipedii oraz stron www.koty.pl oraz www.wszystkookotach.pl