Wokół manxów i ich krótkich ogonów narosło wiele legend. Według jednej z nich, przodkowie rasy mieli w ostatniej chwili przybyć na Arkę, gdy Noe zamykał już drzwi – wtedy też przez nieuwagę przytrzasnął im ogon, dlatego ich potomstwo rodziło się bez ogonów. Według innych podań rasa ta powstała przez skrzyżowanie kotów z królikami, czego dowodem mają być też lekko wydłużone tylne łapy oraz sporadyczne podskoki. Jeszcze inne podania mówią o galeonie, który w XVI zatonął w pobliżu Irlandii. Na jego pokładzie miały znajdować się czarne, bezogoniaste koty, które znalazły ratunek na pobliskiej wyspie Man, gdzie dalej się rozmnażały. Choć są to tylko bajki, to pochodzenie rasy nie jest do końca jasne. Obecnie zakłada się, że koty powstały kilkaset lat temu w wyniku spontanicznej mutacji, na wyspie Man znajdującej się pomiędzy Wielką Brytanią a
Irlandią. Wielowiekowa izolacja od innych ras spowodowała, że brak ogona stał się cechą powszechną, gdyż gen odpowiedzialny za zanik ogona jest genem dominującym. Cecha ta budzi jednak wiele kontrowersji, a utrwalona mutacja genu może być odpowiedzialna za poważne wady rozwojowe, jak i zamierania płodów. Inne źródła zwracają jednak uwagę, że manxy to silne koty farmerskie, a za brak ogona odpowiada u nich zupełnie inny gen. Poza tym rasa przetrwała i rozwinęła się bez większego zainteresowania ze strony ludzi.
Koty z wyspy Man są średniej wielkości, ale dzięki mocnej budowie robią wrażenie dość silnych i masywnych. Mają dość krótki tułów, tylne nogi są widocznie krótsze od przednich. Ważą około 4,5-5,5 kg. Charakterystyczną cechą jest brak ogona, z wyczuwalną kością ogonową, zdarzają się też osobniki z ogonem szczątkowym, nie może on jednak być dłuższy niż 3 cm. Głowa powinna być dość duża i okrągła, a nos średniej długości bez wyraźnego stopu. Oczy duże i okrągłe, ich kolor powinien harmonizować z odmianą barwną, choć nie jest to konieczne. Uszy manxa powinny być średniej wielkości, osadzone wysoko i
zwężające się ku końcom. Dopuszczalne są wszelkie odmiany barwne, nie dopuszczalne są tylko znaki jak u syjamów. Rasa ta występuje w wariancie krótko i długowłosym.
Manxy to łagodne, przyjazne i czułe koty, które posiadają wiele psich cech. Wyjątkowo przywiązują się do właścicieli i pilnują własnego domu. Nawet najmniejszy hałas może powodować ich reakcję, którą może być prychanie lub nawet atak. Można nauczyć je aportować, przychodzić na zawołanie, a nawet rozumieć komendę „nie wolno”. Oprócz tego uwielbiają jazdę samochodem i nie boją się wody. Jak wszystkie koty farmerskie są wspaniałymi łowcami myszy. Uwielbiają się bawić i są bardzo rozmowne, choć i głos jest cichy. Żyją zgodnie z innymi zwierzętami, oswajając się nawet z ptakami i rybkami. Nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy regularnie wyczesywać ich gęste futro, szczególnie w okresie linienia. Należy też pilnować ich wagi, odpowiednio dobierając typ i ilość karmy w przypadku jej nadmiaru.
Opracowano na podstawie wikipedii oraz stron www.kotydomowe.com, oraz www.cats.alpha.pl.